İLETİŞİMDE DEFLEUR MODELİ & OSGOOD VE SCHRAMM'IN MODELİ

DeFleur modelindeki en önemli fark iletişimin çift taraflı olması, gürültünün herhangi bir anda iletiyi etkileyebileceği, dönüt ve kitle iletişim aracının eklenmesidir.



İlk dairesel modeldir. Shannon modelinde ilgi birinci olarak alıcılar ve vericiler arasında aracı işlevi gören kanallara yönelirken, Schram ve Osgood modelindeki tartışmalar başlıcac «aktörlerin» davranışları üzerinde yoğunlaşmaktadır.

OSGOOD VE SCHRAMM MODELİ'NİN AVANTAJLARI

Dinamiktir – Belirli bir durumun nasıl değiştiğini gösterir

Gereksiz tekrarın (gürültü nedeniyle) neden önemli olduğunu gösterir. Gürültü arttıkça tekrar gereksinimi artar, zaman kısıtlanır ve verilen bilgi azalır.

Ayrı bir alıcı ve verici yoktur. Alıcı ile verici aynı kişidir.

İletişimin doğası itibariyle döngüsel olduğunu belirtir.

Dönüt temel bir öğedir.

Geleneksel düz çizgisel iletişim modeli gönderen ile alanın rollerini sabitleştirir ve birbirinden ayırır, bunu yaptığı için de zaman zaman eleştirilmiştir Shannon Weaver modeli. Schramm: «Aslında iletişim sürecini bir yerde başlayıp bir yerde biten bir süreç olarak düşünmek yanıltıcı olur. Gerçekte süreç sonsuzdur. Bizler küçük kumanda merkezleri gibi sonsuz sayıda enformasyon akımını ele alıp tekrar göndermekteyiz…»

Bu yaklaşımın ortaya çıkışı iletişimin geleneksel düz çizgisel/tek yönlü tanımından bir kopuş yaratmıştır. Model, özellikle kişilerarası iletişimi açıklamada kullanışlı, fakat geribesleme tepkilerinin olmadığı veya çok az olduğu durumları açıklamya daha az uygundur. Osgood ve Schramm modelinin eleştirilecek noktası, modelin iletişimde eşitlik olduğu düşüncesini vermesidir. Özellikle iletişime ayrılan zaman ve güç, iletişim kaynakları söz konusu olduğunda iletişim, aksine oldukça dengesizdir.