İLETİŞİM TEORİLERİ

Bir model, herhangi bir yapı veya sürecin başlıca öğelerini ve bu öğeler arasındaki ilişkileri göstermeyi amaçlar.
Düzenleme İşlevi: Sistemleri birbiriyle ilişkilendirerek ve düzenleyerek ve belki de aksi takdirde algılayamayacağımız bütünlerin imajını vermek.
Açıklama: Karmaşık veya belirsiz olabilecek enformasyonu basitleştirilmiş şekliyle vererek açıklamaya yardımcı olurlar.


Öngörme: Çeşitli alternatif sonuçlar için olasılıkları göstermede, dolayısıyla araştırmada hipotezler formüle etmede temel oluşturur.
Bazı modeller yalnızca bir olgunun yapısını açıklamakla yetinirler. Bu tür bir model, bir radyo alıcısının bileşkenlerinin çizimini «yapısal» olarak tanımlar. «İşlevsel» olarak adlandırdığımız diğer modeller ise sistemleri enerji, güçler ve yönleri, parçalar arasındaki ilişkiler ve bir parçanın diğerine etkisi olarak tanımlar. Modellerin kullanımına karşı geliştirilen düşünce, modellerin kendilerini yaratan ve kullananları dar sınırlar içine zorladığı ve bu kişilerin daha sonra saldırı karşısında bu sınırların ateşli savunucusu haline gelmesidir.

Kavramak amacıyla dahi olsa modelleri kullanmanın bazı tehlikeleri mevcuttur. Modeller kaçınılmaz olarak eksik, fazlasıyla basitleştirilmiştir ve bazı gizli önkabuller içerirler. Analizlerin tüm amaç ve düzeyleri için uygun hiçbir model olamayacağı açıktır; ama burada önemli olan zihnimizdeki amaç için doğru olan modeli seçmektir. Modelleri incelemekteki amaç, farklı modellerin uygun amaç ve düzeyleri hakkında kitle iletişim araştırmalarında nasıl kullanıldıklarını göstererek bşrtakım ipuçları vermektedir. Modeller durum veya ortama göre sınanmalı, herhangi bir modelin seçilen uygulamaya uygun bir şekilde adapte edilmesi olasılıklarının farkına varmalıdır. Sunulan modeller kolaylıkla bir başka biçim verilemeyecek ve formüle edilemeyecek kadar kutsal değildir.

Modeller temelde düşünceye katkıda bulunan ve iletişim çalışmalarına özellikle uygun düşen araçlar olarak görüyoruz. Neden bu kadar uygun olduklarını göstermek zordur, ancak bu iletişimin gözle görülmez oluşundan veya elle tutulur ve sabit biçimler almadan sosyal ilişkilerde bağlayıcı bir güç oluşundan kaynaklanıyor olabilir.

İletişim eylemleri belirli ilişkiler çerçevesinde tahmin edilebilir veya tekrarlayan biçimlere dönüŞürler ve bu yapı için gözleme hemen açık olmayan sonuçlara yol açarlar. Sonuç olarak, var olduğunu bildiğimiz, ama göremediğimiz bağlantıların yerine geçen çizgileri çekebilmenin ve bu ilişkilerin yapı, topografi, güç ve yönünü gösterecek diğer araçları kullanmanın çekiciliği vardır.


TANIM VE TERİMLER : Enformasyon düşünce, tutum veya duyguların bir kişiden veya gruptan ötekine (veya diğerlerine) özellikle semboller yoluyla iletilmesidir (Theodorson ve Theodorson) En genel anlamıyla; bir sistem, bir kaynak, bir ötekini hedefini, alternatif sembolleri ele alıp bunları ikisini birleştiren kanaldan ileterek, manipüle ederek etkilediğinde iletişim meydana gelir (Osgood) İletişim gönderiler aracılığıyla kurulan sosyal etkileşim olarak tanımlanabilir (Gerbner)